از یک محور اصلی و 3 شاخه فرعی تشکیل شده است که در ارتفاع بیش از 70-80 سانتی متر از سطح زمین تشکیل شده است تا برداشت مکانیکی را تسهیل کند.
از طرف دیگر، ما درختان بالغ را عمدتاً برای حفظ شکل اولیه آنها هرس می کنیم که باعث رشد و باردهی چوب می شود. یکی دیگر از دلایلی که ما درختان بالغ را هرس می کنیم، حذف شاخه های کم، شکسته، ضعیف یا بیمار و البته خلاص شدن از شر شاخه های حریص است.
شاخه هایی که به یکدیگر ساییده می شوند نیز باید حذف شوند. گردوکاران قدیمی از قانون 33 درصد برای هرس درختان بالغ استفاده می کردند.
به گفته وی، آنها اجازه ندادند هیچ شاخه فرعی به قطری بیشتر از 1/3 (یا 33 درصد) محور مرکزی برسد. با این حال، هرس شاخه هایی با قطر 7.6 سانتی متر یا بیشتر نیاز به تجربه دارد زیرا می تواند به درخت آسیب برساند.
تمام اقدامات فوق باعث تولید طولانی مدت می شود.
همچنین گزارش شده است که هرس به درختان گردو چندلر کمک می کند تا چوب با کیفیت بالا تولید کنند که می تواند قیمت های بالاتری داشته باشد. هرس معمولا زمانی انجام می شود که درختان هنوز خواب هستند.
همانطور که در مقاله قبلی ذکر شد، گردو کاران حرفه ای اغلب تعداد زیادی درخت را بسیار متراکم می کارند، به طوری که در 12-8 سال شروع به نازک کردن برخی از آنها می کنند (آنها را از نخلستان آجیل ریشه کن می کنند) و تنها قوی ترین و سالم ترین آنها را حفظ می کنند.
درختان. دانستن اینکه کدام درخت باید حذف شود بخشی از استراتژی مدیریت باغ آجیل است و ممکن است نیاز به مشاوره از یک کشاورز باتجربه داشته باشد.
در هر صورت، ما باید درختان سالم و خوش فرم خود را انتخاب کنیم و سپس درختان کاشکتیک و کمتر توسعه یافته را حذف کنیم تا در درازمدت فضای مناسبی برای رشد صحیح اولی فراهم کنیم. گاهی اوقات، تصمیم گیری می تواند دشوار باشد.