هلو انجیری برای افرادی که کاهش خون دارند بسیار مفید است

با چنین شکل خنده‌داری (آن‌ها مانند گربه‌های ایرانی هلو هستند)، ممکن است تصور کنید که کار بامزه‌ای با پرورش آنها در جریان است.

اما هلو انجیری تخت اصلاً چیزهای عجیب و غریب اصلاح شده ژنتیکی نیستند: آنها نوادگان هلوهای وحشی پان تائو (همچنین به نام پنتو) از چین هستند که تقریباً 150 سال پیش به ایالات متحده معرفی شدند.

با این حال، تا دهه 60 و 70 بود که دانشمندان در ایستگاه آزمایشی کشاورزی راتگرز نیوجرسی ، گیاهان را هیبرید کردند تا درختان سخت‌تر و مقاوم‌تر در برابر سرما و میوه‌های بزرگ‌تر، شیرین‌تر و هلو را تولید کنند. آنها این میوه کم اسید و قند بالا را زحل نامیدند (می توانید دلیل آن را حدس بزنید).

جری فرکن ، که اکنون مشاور باغبانی و استاد بازنشسته راتگرز است، با دکتر فرد هاف برای توسعه زحل در ایستگاه آزمایش کشاورزی کار کرد، سپس در دهه 80، این تنوع را به شرکت مهدکودک و باغبانی استارک برادر در میسوری آورد که خریدار شد. مجوز رشد و فروش درختان

اگرچه این درختان در ابتدا برای باغبانان خانگی در نظر گرفته شده بودند، هلوهای مسطح که در واشنگتن رشد می کردند در نهایت مورد توجه محصولات تخصصی فریدا قرار گرفتند، این شرکت به خاطر رنگارنگ و خوش طعم تر کردن بخش محصولات خواربار فروشی آمریکا (آنها کدو اسپاگتی را معرفی کردند، کیوی، جوانه یونجه و صدها میوه و سبزی دیگر به بازار ایالات متحده می رود).

کارن کاپلان ، رئیس و مدیر عامل فریدا و دختر بنیانگذار دکتر فریدا کاپلان، به یاد می‌آورد که در اتاق کنفرانس نشسته بودم وقتی فروشنده‌ای که نماینده مزرعه بود هلوهای تخت را بیرون کشید. “اوه خدای من! آنها شبیه دونات هستند!” و به این ترتیب هلو نامگذاری شد.

در سال 1986، محصول تخصصی فریدا نام تجاری دونات را به خود اختصاص داد و برای حدود یک دهه از انحصاری به عنوان تامین کننده هلو تخت برخوردار بود.

کاپلان به من گفت: “هلو دونات با شیرینی آبدار و شکل چشم نوازش “رویایی بود که به حقیقت پیوست.”