ترکیبات فنلی موجود در انگور و مشتقات آن، مانند شیره انگور، امروزه با توجه به فوایدی که بر سلامت انسان دارند، حوزه وسیعی از تحقیقات را نشان می دهند.
شیره انگور را می توان از هر گونه انگوری پس از رسیدن به بلوغ مناسب تولید کرد.
به عنوان مثال، شیره انگور شهرکرد اساساً از گونه های انگور یاقوتی، تولید می شود، زیرا آنها ویژگی های خود مانند طعم طبیعی را پس از پاستوریزاسیون حفظ می کنند.
انگور یکی از غنی ترین منابع ترکیبات فنلی در میان میوه ها است.
بنابراین، شیره انگور به دلیل ترکیبات آنها در ترکیبات فنلی و اثرات مفید بالقوه آنها بر سلامت انسان، به ویژه توانایی جلوگیری از بیماری های مختلف مرتبط با استرس اکسیداتیو، از جمله سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی و عصبی، به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.
بنابراین، این بررسی به ترکیب فنلی آب انگور، با تمرکز ویژه بر اثرات بالقوه سودمند بر سلامت انسان و تأثیر حسی آب انگور می‌پردازد.
شیره انگور مایعی غلیظ یا کدر است که با استفاده از فرآیندهای تکنولوژیکی مختلف از انگور استخراج می‌شود.
این نوشیدنی با رنگ مشخص (قرمز، سفید، گل رز)، عطر (مشخصه انواع انگور که باعث ایجاد شیره می شود) و طعم دارد. انگور یکی از اولین میوه هایی است که در رژیم غذایی انسان استفاده می شد و آب انگور به یک جایگزین اقتصادی برای مناطق تولید انگور تبدیل شده است.
آب انگور را می توان از هر گونه انگوری پس از رسیدن به بلوغ مناسب تولید کرد. بیشتر انواع انگور Vitis vinifera پس از عملیات حرارتی طعم ناخوشایندی دارند، در حالی که گونه های انگور آمریکایی عطر مشخصه انگور طبیعی را در آب نگه می دارند.
شیره انگور به دلیل ترکیبات آنها در ترکیبات فنلی و اثرات مفید بالقوه آنها بر سلامت انسان، به ویژه توانایی پیشگیری از بیماری های مختلف مرتبط با استرس اکسیداتیو، از جمله سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی و نورودژنراتیو به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.
شیره انگور دارای سطح بالایی از ترکیبات فنلی است که مسئول خواص عملکردی هستند. با این حال، ترکیبات فنلی موجود در آب انگور نیز ممکن است به تعریف ویژگی های حسی این محصول کمک کند.
